دانشنامه اسلامی
نقل شده که او در روز عاشورا و در آن لحظات آخر نیزه ای به امام (علیه السّلام) زد و ایشان را از اسب به زمین انداخت.
اسب تاختن بر پیکر شهداء
از دیگر جنایات صالح بن وهب در میدان کربلا، تاختن اسب بر پیکر مقدس و بی سر سید و سالار شهیدان (علیه السّلام) بود.
عاقبت صالح
از این رو پس از قیام مختار، دستگیر و به همراه نه نفر دیگر از همکارانش دست و پایشان با میخ های آهنین به زمین دوخته آن قدر اسب بر بدنشان تاختند که استخوانهای بدنشان در هم شکست و به هلاکت رسیدند.
