لغت نامه دهخدا شکست رسیدن. [ ش ِ ک َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) شکست آمدن. دچار شکست شدن.- شکست به جان رسیدن ؛ حرمان و نومیدی دست دادن : نه امّید عقبی نه دنیا به دست ز هردو رسیده به جانم شکست.فردوسی.و رجوع به شکست آمدن شود.