لغت نامه دهخدا شوریده عقل. [ دَ / دِ ع َ ] ( ص مرکب ) که خردی تباه دارد. مجنون. شوریده رای : رجل ربیک ؛ مرد شوریده عقل در کار خود. تیار؛ مرد متکبر شوریده عقل لاف زن. ( منتهی الارب ).
