شمشاد بوی

لغت نامه دهخدا

شمشادبوی. [ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) که بوی و عطر مرزنجوش دارد. شمشاد که امروز ما می شناسیم بوی ندارد؛ ولی مرزنجوش یکی از ریاحین است ،یعنی اسپرمها و معطر است که از اینجا می توان حدس زدکه شمشاد همانگونه که بعضی نوشته اند دو معنی دارد: شمشاد معروف و مرزنجوش. و در شعر زینبی نیز در مصراع دوم کلمه شمشاد باشد نه شمشار و اینکه شعرا موی خوبان را به شمشاد تشبیه می کنند از همین معنی مرزنگوش است شاید به تقلید عرب. ( یادداشت مؤلف ) :
دِرْع بُش آتش جبین گنبدسُرین آهن کَتِف
مُشک دم عنبرنفس گلبوی خوی شمشادبوی.منوچهری.

فرهنگ فارسی

که بوی و عطر مرزنجوش دارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال اوراکل فال اوراکل فال پی ام سی فال پی ام سی فال نوستراداموس فال نوستراداموس