لغت نامه دهخدا شلوغ پلوغ. [ ش ُ پ ُ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) در تداول عوام ، سخت در هم و برهم. هرج و مرج. سخت آشفته : خوابهای شلوغ پلوغ. جاهای شلوغ پلوغ. ( یادداشت مؤلف ). جایی که در آن نظم و ترتیبی حکمفرما نباشد. حسینقلی خانی. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
