سپید بالا

لغت نامه دهخدا

سپیدبالا. [ س َ / س ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از صبح اول است که صبح کاذب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع به سپیدپهنا شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) صبح کاذب مقابل سپید پهنا .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم