سر در شکم نهادن

لغت نامه دهخدا

سردر شکم نهادن. [ س َ دَ ش ِ ک َ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از پنهان شدن. ( آنندراج ) :
زودش بسان استره سر در شکم نهاد
در عهد تو هر آنکه به مویی گزند کرد.کمال الدین اسماعیل. || کنایه از کشتن :
به مویی که کرد از نکوئیش کم
نهادند حالی سرش در شکم.سعدی.