سخن خوردن

لغت نامه دهخدا

سخن خوردن. [ س ُ خ َ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) لاف و گزاف شنیدن :
من از تو گر سخن خوردم عجب نیست
نخست آدم سخن خورده ست از ابلیس.؟ ( از سندبادنامه ).

فرهنگ فارسی

لاف و گزاف شنیدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال اوراکل فال اوراکل فال سنجش فال سنجش فال احساس فال احساس