ستیز گرفتن

لغت نامه دهخدا

ستیز گرفتن. [ س ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) خصومت کردن. جنگ آغازیدن :
همان با خردمند گیرد ستیز
کند دل ز نادانی خویش تیز.فردوسی.با قضا پنجه مزن ای تند و تیز
تا نگیرد هم قضا با تو ستیز.مولوی.