ستاره شمردن

لغت نامه دهخدا

ستاره شمردن. [ س ِ رَ / رِ ش ِ / ش ُم َ / م ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از بیدار بودن و شب زنده داری کردن. ( برهان ) ( آنندراج ) ( غیاث ) :
حکایت شب هجران که باز یارد گفت
مگر کسی که چو سعدی ستاره بشمارد.سعدی.هر دم ای دیده برِ چرخ ستاره شمری
جان من عزم سفر کرد بگو ماه کجاست.امیرخسرو ( از آنندراج ). || رصدکردن. منجمی :
شب تیره پهلو ببستر نبرد
بطالعپژوهی ستاره شمرد.نظامی. || وقت گذراندن در شب. شب زنده داری کردن :
بدان مثل که شب آبستن است دور از تو
ستاره میشمرم تا که شب چه زاید باز.حافظ ( دیوان چ پژمان ص 164 ).

فرهنگ معین

( ~ . شُ مَ یا مُ دَ ) (مص ل . ) کنایه از: شب زنده داری کردن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بیدار بودن بشب شب زنده داری کردن .

ویکی واژه

کنایه از: شب زنده داری کردن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم