زنار تابی

لغت نامه دهخدا

زنارتابی.[ زُن ْ نا ] ( اِ مرکب ) محل بافتن زنار :
تنت در رگ و ریشه کفری نهاد
که دکان زنارتابی گشاد.ظهوری ( از آنندراج ).|| ( حامص مرکب ) عمل زنارتاب. عمل زنارباف.