لغت نامه دهخدا رسن کش. [ رَ س َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) رسن کشنده. کشنده طناب. آنکه سر طناب گیرد و بجایی کشد : آن رسن کش به لیمیاسازی من بیچاره در رسن بازی.نظامی.
