لغت نامه دهخدا رزق بخش. [ رِ ب َ ] ( نف مرکب ) روزی بخش. روزی رسان. رزق رسان. کنایه از خداوند : نان من بی میانجی دگران تو دهی رزق بخش جانوران.نظامی.
