رخنه یافتن

لغت نامه دهخدا

رخنه یافتن. [ رَ ن َ / ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) رخنه شدن. تباهی یافتن. خراب شدن. سوراخ شدن. ویرانی گرفتن :
شکر ایزد که از این باد خزان رخنه نیافت
بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت.حافظ ( از ارمغان آصفی ).

فرهنگ فارسی

رخنه شدن تباهی یافتن خراب شدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم