رخت اویز

لغت نامه دهخدا

( رخت آویز ) رخت آویز. [ رَ ] ( نف مرکب ) که رخت را بیاویزد. که لباس را بیاویزد. || ( اِ مرکب )جارختی. میخ یا آویزه ای که بدان رخت آویزان کنند.

فرهنگ فارسی

( رخت آویز ) که رخت را بیاویزد که لباس را بیاویزد

دانشنامه عمومی

رخت آویز. رخت آویز، آویز، چوب رختی، چوب لباسی، توشه نگهدار ( به انگلیسی: Clothes hanger ) ؛ وسیله ای است که از ایران باستان تا به امروز بوده است و از آن برای آویزان کردن انواع لباس استفاده می شود. این وسیله در خانه، محیط کار، مراکز تفریحی، عبادتگاه ها، استخرها و . . . استفاده می شود. در گذشته بیش تر از رخت آویز چوبی برای آویزان کردن لباس استفاده می شد ولی این روزها رخت آویزهای فلزی بیش تر رایج است. از انواع رخت آویز می توان از توشه نگهدار نام برد. برخی بر این باورند که سازنده ی این وسیله فردی امریکایی به نام اُ. ای نورث می باشد .