دندان سپیدی

لغت نامه دهخدا

دندان سپیدی. [ دَ س َ / س ِ ] ( حامص مرکب ) دندان سفیدی. حالت و صفت دندان سپید :
وز پی دندان سپیدی همرهان از تَف آه
دل چو عود سوخته دندان کنان آورده ام.خاقانی.رجوع به دندان سپید شود.