دست وا کردن

لغت نامه دهخدا

دست وا کردن. [ دَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دست گشادن. بازکردن دست :
کاکل چه گنه دارد دستش ز وفا واکن
هر فتنه که می بینی در زیر سراپرده است.صائب.

دست گشادن . باز کردن دست