لغت نامه دهخدا دریاهک. [ دَرْ هََ ] ( اِ مصغر )دریااک. دریاچه. دریایک. دریاژه. اُبَیحِر. بُحَیْره : درمیان این باغ دریاهکی کرده از هرجانب تیر پرتایی. ( از تاریخ طبرستان ). به ناحیت پرسم به قصبه همچنین قصر و دریاهک و باغ. ( تاریخ طبرستان ).
