لغت نامه دهخدا در چکاندن. [ دُ چ َ /چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از اشک ریختن : درم از دیده چکانست بیاد لب لعلت نظری باز به من کن که بسی در بچکانم.سعدی.
