لغت نامه دهخدا دامن بردار. [ م َ ب َ ] ( نف مرکب ) تُرتور. ( منتهی الارب ). زنانی که دامن دراز ملکه یا زنان اشراف که بزمین می کشید از پس پشت بر دست داشتند تا بزمین نساید. جلواز. ( لغت نامه مقامات حریری ). پسه بردار.
