لغت نامه دهخدا خیره خندی. [ رَ / رِ خ َ ] ( حامص مرکب ) هرزه خندی. بیهوده خندی. نه بجایگاه خندیدن : ز خیره خندی گاهی گذشته از مجنون گهی ز گریه و شادی هزار لحن و نوا.مولوی.
