دانشنامه اسلامی
خانواده وی منتسب به قبیله معروف خفاجه است. این قبیله هم اکنون در کشور عربستان سعودی، عراق، مصر و نیز در جنوب غرب ایران زندگی می کنند و شهر سوسنگرد خوزستان ایران در میان مردم محلی به خفاجیه معروف است. شیخ خفاجی در باره تاریخ قبیله خود سه کتاب قطور تألیف و منتشر ساخته است.
وی تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند، سپس وارد دانشگاه الازهر گردید و در سال 1940م، تحصیلات لیسانس زبان و ادبیات عرب را به اتمام رساند و گواهی نامه آن را دریافت کرد. شش سال بعد دانش نامه دکتری را با درجه ممتاز از همان دانشگاه به دست آورد. به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکده زبان و ادبیات مشغول به کار شد. وی پس از اندک زمانی به ریاست آن دانشکده منصوب گردید.
مجله رسمی دانشگاه الازهر در باره وی چنین می نویسد: الخفاجی، شاعر، ناقد، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و ادبیات و میراث علمی و ادبی در بالاترین سطوح علمی و ادبی است. او از علمای معاصر الازهر است که در محیط علمی آنجا تربیت یافته و در جهان اسلام از هندوستان گرفته تا مراکش به گردش علمی پرداخته است. وی دائرة المعارف هایی علمی و ادبی تألیف کرد که گروه های علمی مقتدر و توانا از انجام آن عاجز ماندند. معاصرین وی او را سیوطی نامیده اند. وی بیش از ده هزار مقاله فرهنگی - ادبی در نشریات گوناگون در مصر و جهان اسلام به رشته تحریر درآورده است.
در باره زندگی شیخ خفاجی بیش از ده کتاب و یک صد شرح حال در مصادر و مراجع مختلف علمی و ادبی نوشته شده است؛ از جمله زندگی نامه ای که خود او نوشته و با عنوان مواکب الحیاة، در سه جلد منتشر گردیده است.
وی در زمینه نقد ادبی، نزدیک به 20 عنوان کتاب مانند کتاب اصول النقد و نقد ادبی نوین و مکتب های آن و غیره... دارد. همچنین در بررسی و شرح و توضیح متون دینی و ادبی بیش از پنجاه عنوان کتاب و در زمینه علوم عربی، شروح و حواشی متعددی بر کتاب های معروف نحو و معانی و بیان نگاشته است. پیرامون تاریخ اسلام آثار گران بهایی را پدید آورده است که به 30 جلد می رسد. به تصحیح کتب خطی نیز بیش از یک صد کتاب ادبی و اسلامی، از جمله شرح مقامات حریری و اعجاز القران باقلانی پرداخته است.
