لغت نامه دهخدا حش کوکب. [ح َش ْ ش ِ ک َ ک َ ] ( اِخ ) موضعی است در بیرون مدینة به جانب بقیع، و عثمان آنجا را بخرید و بر قبرستان بقیع بیفزود، و کوکب نام مردی از انصار بوده که بدان اضافه شده است. ( معجم البلدان ) ( عقد الفرید ج 5 ص 43 ).
