حسن مذهب

لغت نامه دهخدا

حسن مذهب. [ ح َ س َ ن ِ م ُ ذَهَْ هَِ ] ( اِخ ) بغدادی. فرزند استاد قوام الدین بغدادی در فن مذهبی بی نظیر بود. صادقی کتابدار او را تحسین کرده و اخلاق بد او را نکوهش کرده است. ( از مجمع الخواص ص 257 ).

فرهنگ فارسی

بغدادی فرزند استاد قوام الدین بغدادی در فن مذهبی بی نظیر بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال احساس فال احساس فال عشقی فال عشقی فال انبیا فال انبیا