لغت نامه دهخدا
- خون به جوش آمدن ؛ کنایه از سخت خشمناک شدن. بهیجان آمدن. بخشم آمدن.
|| طغیان کردن دریا. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
- بجوش درآمدن ؛ جوش آمدن.
- || طغیان کردن :
به یک بار از آنها برآمد خروش
تو گفتی که دریا درآمد به جوش.سعدی.
جوش امدن
- خون به جوش آمدن ؛ کنایه از سخت خشمناک شدن. بهیجان آمدن. بخشم آمدن.
|| طغیان کردن دریا. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
- بجوش درآمدن ؛ جوش آمدن.
- || طغیان کردن :
به یک بار از آنها برآمد خروش
تو گفتی که دریا درآمد به جوش.سعدی.
فرهنگ فارسی
گرم شدن بجوشیدن آغاز کردن
