لغت نامه دهخدا ته گیره. [ ت َه ْ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) چیزی است که آن را ته دیگی گویند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || آنچه در سبد باقی ماند. || خاشاک و زبیل. ( ناظم الاطباء ).
