تبسم مینا. [ ت َ ب َس ْ س ُ م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ریخته شدن شراب از مینا در جام. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). قلقل مینا. ( مجموعه مترادفات ) : افروخت از تبسم مینا ایاغ ما تر شد ز خنده های صراحی دماغ ما. سلیم ( از مجموعه مترادفات ) ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ). رجوع به قلقل مینا در مجموعه مترادفات ص 275 و تبسم شود.