لغت نامه دهخدا بن و بر. [ ب ُ ن ُ ب َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پی و دیوار : بدان ره اندر چندان حصار و شهر بزرگ خراب کرد و بکند اصل هر یک از بن و بر.فرخی.