دانشنامه اسلامی
نیاکان وی از شِلْب به بطلیوس کوچیدند و ابومحمد در آنجا دیده به جهان گشود و همان جا رشد یافت. وی را به سبب انتساب به جدش، ابن سید نیز خوانده اند.
بطلیوسی در ایام جوانی، تجارت پیشه ساخت، اما دیری نپایید که راه تحصیل و دانش اندوزی در پیش گرفت؛ بدین منظور، نخست نزد برادر خود، ابوالحسن علی (د488ق1095/م) علوم مقدماتی را آموخت. آن گاه رهسپار المریه و سپس قرطبه شد که در آن ایام، کانون علمی و ادبی غرب جهان اسلام به شمار می رفت.
او در این دوران، از محضر مشاهیری چون ابوالفضل بغدادی، ابوسعید وراق، عبدالدائم قیروانی و ابوعلی غسانی مقدمات دانش هایی همچون لغت، شعر و حدیث را فرا گرفت و رفته رفته بر بیشتر علوم زمان از جمله عروض، فقه، فلسفه، منطق و علم هیئت، تسلط یافت.
بطلیوسی به مدد فضل و کمال خود، مقرب امرا و کارگزاران ملوک الطوایف اندلس گشت و به دربار آنان راه یافت. او چندی در طلیطله در کنف حمایت ابن ذی النون زیست. آن گاه از الطاف ابن رزین امیرسهله، بهره مند شد و دبیر دربار او گردید، اما پس از چندی میان آن دو به هم خورد و به زندانی شدن بطلیوسی در شنتمریه انجامید.
سرانجام وی از زندان گریخت و با سرودن قصیده ای ستایش آمیز، به دربار المستعین بالله ابن هود در سرقسطه پناه برد.
