بزرگ ران

لغت نامه دهخدا

بزرگ ران. [ ب ُ زُ ] ( ص مرکب ) ران کلان. دارای ران ستبر.

فرهنگ فارسی

ران کن دارای ران ستبر .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم