بد زخمه

لغت نامه دهخدا

بدزخمه. [ ب َ زَ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) بدمضراب. آنکه ساز بد زند :
زین سور بآیین تو بردند بخروار
زرّ و درم آن قوم که نرزند بدو تیز
از مطرب بدزخمه و شب بازی بدساز
سنگ و سرح ( ؟ ) وچپه زن و مسخره و حیز.سوزنی ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

بد مضراب آنکه ساز بد زند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم