لغت نامه دهخدا بالاهنگ. [ هََ ] ( نف ) کشنده بالا. جنیبت کش. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). پالاهنگ. پالهنگ. || ( اِ ) دوالی که بر لگام اسب بندند تا در روز جنگ دست خصم بدان ببندند. رجوع به پالاهنگ شود.
