لغت نامه دهخدا ( آیینه داری ) آیینه داری. [ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) عمل آینه دار: آیینه داری در محلّه کوران. || سرتراشی. گرّایی. سلمانی گری. حجامی. فصادی.
