دانشنامه اسلامی
آیه نهم سوره حجرات در مقام بیان راهکارهایی جهت ایجاد سازش و اصلاح میان دو گروه از مؤمنان متخاصم است. درباره شأن نزول این آیه دو نقل آمده است: طبرسی نزول این آیه را درباره دو طایفه اوس و خزرج می داند که میان آنان جنگی با لیف خرما و نعلین اتفاق افتاد و برخی نیز نزول آیه را درباره ماجرای عبدالله بن ابی و عبدالله بن رواحه می دانند. طبق این نقل روزی انس به پیامبر اسلام(ص) پیشنهاد می کند به دیدن عبدالله بن ابی برود. پیامبر نیز سوار بر الاغی به سوی عبدالله حرکت کرد و زمانی که به نزدیک او رسید، عبدالله به پیامبر گفت دور شو که بو و گرد و خاک مرکبت مرا آزار می دهد و این سخن با واکنش عبدالله بن رواحه انصاری و حمایت اقوام آن دو به نزاعی شدید میان دو گروه منجر شد و با چوب و سنگ و کفش به یکدیگر حمله کردند که این آیه نازل شد و از مؤمنان خواست میان ایشان صلح و آشتی برقرار کنند.
صلح و برادری صادقانه را از لوازم ایمان دانسته اند به همین دلیل حفظ آن برای حفظ جامعه اسلامی امری اجتناب ناپذیر تلقی شده است. این آیه از جمله آیاتی است که برای حفظ و اصلاح جامعه اسلامی، حمایت از جان، مال و ناموس انسان ها در مقابل تجاوزگری دیگران، حفظ آزادی مردم و عدم هتک حرمت اشخاص، دستوراتی صادر کرده است:
