دانشنامه اسلامی
نویسنده هدف از نگارش این اثر را تشخیص فرقه های عادله از ظالمه و معرفی و تمیز فرقه های غالی از شیعه امامیه و زیدیه بوده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه ای یک صفحه ای از نویسنده، مقدمه ای ده صفحه ای به قلم سید هادی خسروشاهی ، مقدمه دیگری در هفت صفحه از نویسنده و متن کتاب است که در شش باب و هر باب در ضمن فصولی نگارش شده است.
سید هادی خسروشاهی در مقدمه اش بر کتاب پس از ذکر مطالبی درباره تاریخ تشیع، بین شیعه به معنای پیروان امام و شیعیان ورشکسته ای که از طریق تشیع کاسبی می کنند، فرق قائل شده است. وی شیعه حقیقی را کسی دانسته که هیچ گاه اعتقادش را فدای مصلحت خاصی نمی کند و از وسیله و روش غیر مشروع برای رسیدن به آنچه رنگی از مشروعیت به آن کشیده، استفاده نمی کند شیعه مخلص کسی است که همواره از اصول فرهنگش حراست می کند.
وی در ادامه با استناد به سخنان علامه طباطبایی و علامه امینی ، اتحاد و تقریب اسلامی را یک اصل دانسته و کتاب حاضر را تلاشی راستین در این راه دانسته است. او این کتاب را گامی بزرگ در معرفی تشیع و تاریخ تشیع دانسته است که به مصادر اصلی که مجالی برای انکار آن ها نیست استفاده کرده است و به ویژه اینکه اغلب این کتب از خود برادران اهل سنت است. سپس ضرورت نیاز به آثاری معتدل و موضوعی ازاین دست که تاریخ شیعه و تشیع را روشن می کند متذکر می شود. او البته خاطرنشان می کند که در برخی موضوعات مانند پیدایش تشیع موافق نیست، اما این موضوع سبب کاهش ارزش و اهمیت کتاب نمی شود، همچنان که سبب کاهش رتبه استاد فیومی و ارزش علمی والایی که او را سزاوار تعمق در مثل این قضیه مهم می کند که در شناسایی تاریخ شیعه و تشیع و در آینده در تقریب شیعه و سنی سهم دارد؛ چراکه اساس تقریب بر معرفت است که جهل و شک را که پایه جدایی مسلمین است را برطرف می کند.
نویسنده باب اول کتاب را با پرسش «مشکل سیاسی بزرگ: چه کسی جانشین است؟» آغاز کرده است. سپس مسئله را این گونه تبیین می کند که پیامبر(ص) رحلت فرمود بدون این که وصیت کند که چه کسی جانشین اوست و بدون این که در قرآن نصی بر جانشینی آن حضرت آمده باشد یا قاعده عرفی باشد که بر انتخاب جانشینی که جماعت اسلامی را ریاست کند، پیشی بگیرد. این مسائل سبب دو دستگی مسلمانان شد که در نهایت در مقابل هم قرار گرفتند که شمشیر بینشان حکم کند و پایه تاریخی برای رشد عقیده امامت را فراهم آورد. نویسنده پس ازآن با جانب داری خاصی انتخاب ابوبکر را ماهرانه دانسته است. سپس می افزاید اگرچه این انتخاب یاران علی بن ابی طالب ع را ناراحت کرد ولی همه مسلمانان به جهت آراستگی ابوبکر به فضائل و امتیازات، از این اختیار اطاعت کردند.
