دانشنامه اسلامی
مفسر در مقدمه اجمالی خود بر تفسیر انگیزه خود را ارائه مباحثی در جهت بیان و تثبیت روشی در زندگی فردی و اجتماعی می داند، مطابق با روش صحیحی که قرآن آن را مطرح کرده و عقول انسانی نیز در پی آن هستند. بدین جهت محور مطالب تفسیر را، زندگی اجتماعی انسان قرار داده است و بقیه مباحث را در حاشیه آن می داند.
روش مفسر در مطرح کردن مباحث بدین طریق است که در سوره ها پس از ارائه اطلاعات کلی مانند نام سوره، محل نزول، عدد آیات، و بیان فضل آن، آیه به آیه به پیش می رود، پس از ذکر آیه به موضوعی خاص مناسب با آن می پردازد، در صورت داشتن اسباب نزول آن را ذکر کرده، به توضیح چارچوب کلی آیه و شرح بیانی مختصری از آن، اهتمام می ورزد، بر لغات خاص آیه که دارای معانی محوری و مورد نظر آن است تکیه کرده در صورت اغماض به شرح لغوی آن همت می گمارد و محوری می گردد جهت توضیح و تبیین آن آیه و بدون در نظر گرفتن نکات ادبی، بلاغی و قرائتی، به شرح پیام و دعوت آیه و نکات حیاتی آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان، می پردازد.
ملاک دسته بندی آیات و نوشتن آنها در بالای صفحه، موضوع آنهاست. از خصوصیات روش ایشان، اجتناب از بحثهای اضافی، تفننی، ذکر اقوال و نقل قول از دیگران است.
بنابر این روش مستمر ذکر آیه، بحثهای لغوی و ادبی مختصر الفاظ آیه و در نهایت توضیح معانی آن در تمام تفسیر پی گیری شده است، و گاه روایات متناسب با تفسیر را نقل می کند.
در آیات احکام، به شکل مختصر به دیدگاه شیعه درباره آن آیه و حکم مستنبط از آن با مختصر استدلال و ذکر موارد خلاف بین شیعه و اهل سنت( بدون تعصب یا برخورد توهین آمیز) می پردازد. به عنوان نمونه، ذیل آیه 6 سوره مائده:«فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق»و سوره نساء آیه 24:«و المحصنات من النساء...»دو بحث وضو و جواز متعه را بیان می دارد. در این بخش آیات ناسخ و منسوخ را نیز اشاره دارد. مانند ج 1 ص 320 حکم زن بعد از وفات همسر.
در مسائل عقیدتی و کلامی نیز دیدگاه شیعه مورد نظر اوست. و در مسائل امامت، عصمت، الامر بین الامرین در جبر و اختیار، توحید، رؤیت خداوند و موارد دیگر تبیین گر آن اعتقاد، می باشد.
به عنوان نمونه ذیل آیه 148 سوره انعام«سیقول الذین اشرکوا لو شاء الله ما اشرکنا»در جلد سوم تفسیر ص 245 مسئله جبر و اختیار را مطرح و دیدگاه شیعه را ترجیح و تبیین می نماید.
[ویکی نور] التفسیر لکتاب الله المنیر از آثار محمد کرمی به زبان عربی است.نام دیگر آن «التفسیر المنیر» می باشد.
کتاب در 8 مجلد، شامل تمام قرآن، به ترتیب سوره هاست. یکی از تفاسیر فشرده و از نظر نثر مخصوص به خود است. روش مفسر، تحلیلی و بیانی است. بدون اینکه بخواهد بحث های ادبی، لغوی و قرائت را مطرح کند. نگرش مفسر به مباحث قرآن، نگرشی اجتماعی و اخلاقی است. به جنبه های عقلی و فلسفی نیز توجه دارد.
مفسر در مقدمۀ اجمالی خود بر تفسیرش، انگیزۀ خود را ارائه مباحثی در جهت بیان و تثبیت روشی در زندگی فردی و اجتماعی که مطابق با روش قرآن باشد می داند. بدین جهت محور مطالب تفسیر را، زندگی اجتماعی انسان قرار داده است و بقیه مباحث را در حاشیۀ آن می داند.
روش مفسر در مطرح کردن مباحث بدین طریق است که در سوره ها پس از ارائۀ اطلاعات کلی مانند نام سوره، محل نزول، عدد آیات، بیان فضل آن سوره، آیه به آیه به پیش می رود، پس از ذکر آیه به موضوعی خاص مناسب با آن می پردازد،در صورت داشتن اسباب نزول آن را ذکر کرده، و به توضیح چارچوب کلی آیه و شرح بیانی مختصری از آن، اهتمام می ورزد.
ایشان بر لغات خاص آیه که دارای معانی محوری است تکیه کرده در صورت اغماض به شرح لغوی آن همت می گمارد و محوری جهت توضیح و تبیین آن آیه می گردد. مؤلف بدون در نظر گرفتن نکات ادبی، بلاغی و قرائتی، به شرح پیام و دعوت آیه و نکات حیاتی آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان، می پردازد.
در آیات احکام، به شکل مختصر به دیدگاه شیعه دربارۀ آن آیه و حکم مستنبط از آن و ذکر موارد خلاف بین شیعه و اهل سنت (بدون تعصب یا برخورد توهین آمیز) می پردازد. به عنوان نمونه،ذیل آیۀ 6 سورۀ مائده: «...فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق...» و سورۀ نساء آیۀ 24: «و المحصنت من النساء...» دو بحث وضو و جواز متعه را بیان می کند. در این بخش به آیات ناسخ و منسوخ نیز اشاره می کند. مانند ج 1 ص 320 که به احکام مربوط به زوجه بعد از وفات همسر می پردازد.
[ویکی فقه] التفسیر لکتاب الله المنیر (کتاب). نام کامل آن «التفسیر للکتاب الله المنیر» و نام دیگر آن «التفسیر المنیر» می باشد. این تفسیر به زبان عربی و در ۸ مجلد، شامل تمام قرآن، به ترتیب سوره هاست. یکی از تفاسیر فشرده و از نظر نثر مخصوص به خود است. روش مفسر، تحلیلی و بیانی است. بدون اینکه بخواهد بحثهای ادبی، لغوی و قرائت را مطرح کند. نگرش مفسر به مباحث قرآن، نگرشی اجتماعی و اخلاقی است. به جنبه های عقلی و فلسفی نیز توجه دارد.
مفسر در مقدمه اجمالی خود بر تفسیر انگیزه خود را ارائه مباحثی در جهت بیان و تثبیت روشی در زندگی فردی و اجتماعی می داند، مطابق با روش صحیحی که قرآن آن را مطرح کرده و عقول انسانی نیز در پی آن هستند. بدین جهت محور مطالب تفسیر را، زندگی اجتماعی انسان قرار داده است و بقیه مباحث را در حاشیه آن می داند.
روش تفسیر
روش مفسر در مطرح کردن مباحث بدین طریق است که در سوره ها پس از ارائه اطلاعات کلی مانند نام سوره، محل نزول، عدد آیات، و بیان فضل آن، آیه به آیه به پیش می رود، پس از ذکر آیه به موضوعی خاص مناسب با آن می پردازد، در صورت داشتن اسباب نزول آن را ذکر کرده، به توضیح چارچوب کلی آیه و شرح بیانی مختصری از آن، اهتمام می ورزد، بر لغات خاص آیه که دارای معانی محوری و مورد نظر آن است تکیه کرده در صورت اغماض به شرح لغوی آن همت می گمارد و محوری می گردد جهت توضیح و تبیین آن آیه و بدون در نظر گرفتن نکات ادبی، بلاغی و قرائتی، به شرح پیام و دعوت آیه و نکات حیاتی آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان، می پردازد. ملاک دسته بندی آیات و نوشتن آنها در بالای صفحه، موضوع آنهاست. از خصوصیات روش ایشان، اجتناب از بحثهای اضافی، تفننی، ذکر اقوال و نقل قول از دیگران است. بنابر این روش مستمر ذکر آیه، بحثهای لغوی و ادبی مختصر الفاظ آیه و در نهایت توضیح معانی آن در تمام تفسیر پی گیری شده است، و گاه روایات متناسب با تفسیر را نقل می کند.
برداختن به مباحث اختلافی
در آیات احکام، به شکل مختصر به دیدگاه شیعه درباره آن آیه و حکم مستنبط از آن با مختصر استدلال و ذکر موارد خلاف بین شیعه و اهل سنت (بدون تعصب یا برخورد توهین آمیز) می پردازد. به عنوان نمونه، ذیل آیه «فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق» و آیه «و المحصنات من النساء...» دو بحث وضو و جواز متعه را بیان می دارد. در این بخش آیات ناسخ و منسوخ را نیز اشاره دارد. مانند حکم زن بعد از وفات همسر. در مسائل عقیدتی و کلامی نیز دیدگاه شیعه مورد نظر اوست. و در مسائل امامت،عصمت،الامر بین الامرین در جبر و اختیار،توحید،رؤیت خداوند و موارد دیگر تبیین گر آن اعتقاد، می باشد. به عنوان نمونه ذیل آیه «سیقول الذین اشرکوا لو شاء الله ما اشرکنا» مسئله جبر و اختیا ر را مطرح و دیدگاه شیعه را ترجیح و تبیین می نماید.
اجتناب از اسرائیلیات
...
