ال در قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آل در قرآن. آل، اهل، خانواده، پیروان، شخص
سیزده بار به «فرعون»، چهار بار به «لوط»، دو بار به «ابراهیم» و «یعقوب» و یک بار نیز به هر یک از واژه های «موسی» «هارون» «داوود» و «عمران» اضافه شده است. در ریشه لغوی «آل» دو نظر اساسی وجود دارد
راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ص۳۰، «آل».
(۱) مصطفوی، حسن، التحقیق فى کلمات القرآن الکریم.(۲) شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فى تفسیرالقرآن.(۳) رازی، فخرالدین، التفسیر الکبیر.(۴) مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه.(۵) قرطبی، محمد، الجامع لأحکام القرآن.(۶) قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن.(۷) ابن منظور، لسان العرب.(۸) طریحی، مجمع البحرین.(۹) طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن.(۱۰) روحانی، محمود، المعجم الإحصایى.(۱۱) ابن فارس، معجم مقاییس اللغة.(۱۲) راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن.(۱۳) طباطبایی، محمدحسین، المیزان فى تفسیر القرآن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم