دانشنامه اسلامی
«اطلاق مفعول بر فاعل» از اقسام مجاز لغوی و به معنای استعمال صیغه اسم مفعول به جای صیغه اسم فاعل است؛
مثال
۱. (... انه کان وعده ماتیا)؛ "در حقیقت وعده او انجام شدنی است". در این آیه «ماتیا» به معنای «آتیا» آمده است.۲. (... حجابا مستورا)؛ "پرده ای پوشیده". در این آیه، «مستورا» به معنای «ساترا» به کار رفته است.