اشتغال در علم نحو

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اشتغال، بر وزن إفتعال از ماده ی"شغل" است.
با تعریف ذکر شده وجه نام گذاری و رابطه معنای لغوی و اصطلاحی روشن می شود؛ با این بیان که عامل، با رویگردان شدن از عمل در اسم متقدم، در ضمیر آن عمل کرده و مشغول و سرگرم آن شده است.
جایگاه اشتغال
آنچه در این باب مورد اهمیت است، اسم متقدم (مشغول عنه) و بحث پیرامون اعراب آن است و اینکه عالمان نحو آن را بین دو بخش مرفوعات و منصوبات آورده اند به این جهت است که اسم متقدم در بعضی موارد مرفوع و در بعضی موارد منصوب است. در مقابل عده ای آن را در منصوبات، مبحث مفعول به با عنوان "ما أضمر عامله علی شریطة التفسیر" آورده اند.
ارکان اشتغال
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم