دانشنامه اسلامی
برقی، اسماعیل بن احمدبن زیادة الله التُجیبی، ادیب، شاعر و مؤلف عربی زبان قرن پنجم. اهل قیرَوان بود و در المهدیه زندگی می کرد. کنیه اش ابوطاهر و شهرتش برقی بود.
اشتهارش به برقی به سبب نسبتش به منطقه بَرقه افریقیّه است.
برقی حافظه ای قوی و خطّی خوش داشت و نیکو شعر می سرود. پس از ۴۰۰ به اندلس سفر کرد.
او در شرح المختار من شعر بشار می نویسد که در ۴۰۶ در شهر مالقه اندلس بوده است.
سپس به مصر رفته و به گفته ابن ابار در ۴۱۵ در آن جا اقامت داشته است.
کلام سیوطی درباره برقی
سیوطی، به نقل از سِلَفی، می گوید که برقی نزد (ابو) یعقوب بن خَرَّزاذ نَجِیرمی و دیگر استادان مصری تعلیم یافته است.
وی همچنین از ابواسحاق حُصری بهره برده و ادب الکاتب ابن قُتیبه را از ابویعقوب نجیرمی روایت کرده است.
برقی در راه سفر به مکه، در اسکندریه با ابومروان طبنی دیدار کرد و در ۴۳۸ مراسم حج را به جای آورد.
وی در حدود ۴۴۵ درگذشت.
آثار برقی
از برقی این آثار به جای مانده است: شرح المختار من شعر بشّار، اثری بدیع که شارح در آن مآخذ شعر بشّار را ذکر و از تأثیر شعر او بر شاعران پس از خود یاد کرده است.
برقی انتساب برخی ابیات را به بشّار مردود دانسته و شاعر اصلی آن ها را شناسانده است.
این کتاب نوعی نقّادی شعر بشّار و بیان نقاط ضعف و قوّت اشعار اوست.
نسخه ای از این شرح در فهرست کتابخانه آصفیّه معرفی شده و نسخه دیگری از آن در حیدرآباد موجود است.
این شرح در ۱۳۱۴ ش /۱۹۳۵ در علیگره هندوستان به چاپ رسیده است؛ الرائق بأزهارالحدائق که مجموعه ای است در ادب و اخبار؛ شرح ابیات فی الظاآتِ احمدبن عمارالمقری که یک نسخه خطّی از آن، با تاریخ ۶۶۱، در کتابخانه رباط موجود است.
