ادیم گر

لغت نامه دهخدا

ادیم گر. [ اَ گ َ ] ( ص مرکب ) چرم گر. ادیمی :
بیال و گردن او برشدند و بازبرید
بسی ادیم گر اندرمیان کوی تمیم.سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) چرم گر چرمساز ادیمی .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال مکعب فال مکعب فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال زندگی فال زندگی