دانشنامه اسلامی
بیاضی بوسنی الاصل بود و در ۱۰۴۴ در استانبول به دنیا آمد.از دانشمندان زادگاهش کسب دانش کرد، سپس راهی مکه شد و از محضر درس شمس الدین بابلی، از فقهای شافعی مصر (متوفی ۱۰۷۷) استفاده کرد تا سرانجام از دانشمندان نامور و از قضات بلندپایه آناطولی و دولت عثمانی قلمداد گشت. او در ۱۰۷۷ قاضی شهر حلب شد و نزد مردم آن جا بسیار محترم بود.وی با مفتی حلب، محمدبن حسن کواکبی، مباحثات بسیاری داشت.سپس عهده دار منصب قضاوت بورسه، و در ۱۰۸۳ قاضی مکه مکرمه شد. رفتارش با مردم بسیار پسندیده بود و در اثناء تصدی منصب قضا، به تدریس کتاب خود اشارات المرام من عبارات الامام می پرداخت که شرح جامعی بر فقه الاکبر ابوحنیفه بود.پس از مدتی، راهی دمشق شد و در ۱۰۸۶ قاضی شهر قسطنطنیه گشت.
درگذشت
آخرین منصب او قاضی عسکری «روم ایلی» در استانبول بود و پس از آن خانه نشین شد تا این که در ۱۰۹۸ یا ۱۰۹۷ در روستایی نزدیک استانبول درگذشت. بیاضی در مدت عمر خویش شاگردان بسیاری تربیت کرد که از جمله آنان شیخ الاسلام یحیی بن عمر منقاری است.
تالیفات
برخی از آثار او، علاوه بر اشارات المرام، عبارت است از: سوانح المطارحات و لوائح المذاکرات فی العلوم که در شش فن نگارش یافته و به سوانح العلوم نیز معروف است؛ الفقه الابسط؛ شرح کتاب الوصایا؛ کتاب العالم؛ و رساله فی تفسیر اللوائح که به صورت پرسش و پاسخ است.بیاضی حواشی و تعلیقاتی نیز نگاشته است.
