لغت نامه دهخدا ابن معظم. [ اِ ن ُ م ُ ع َظْ ظَ ] ( اِخ ) احمدبن محمدبن معظم ، از مردم ری. او راست : کتاب مقامات اثناعشریه که در 730 هَ.ق. از تألیف آن فراغت یافته است و این کتاب در پاریس به طبع رسیده.
