ابدارخانه

لغت نامه دهخدا

( آبدارخانه ) آبدارخانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) اطاقی که مخصوص تهیه چای و قهوه و شربت و امثال آن است در خانه های بزرگان. || مجموع آلات و ادوات و خدّام و ستور آبداری در دستگاه سلاطین و حکام.

فرهنگ معین

( آبدارخانه ) (نِ ) (اِمر. ) ۱ - اتاقی در اداره ، یا هر جای دیگر که در آن چای یا قهوه درست می کنند. ۲ - مجموع آلات و ادوات و خادمان و ستوران و آبداری در دستگاه سلاطین .

فرهنگ عمید

( آبدارخانه ) اتاق و محل مخصوص در یک اداره یا وزارتخانه یا خانه های بزرگان که در آنجا چای و قهوه و شربت و قلیان تهیه می کنند.

فرهنگ فارسی

( آبدارخانه ) ( اسم ) ۱- جای تهی. چای و قهوه و قلیان و شربت ( اطاق یا ساختمان ) . ۲ - مجموع آلات و ادوات و خادمان و ستوران آبداری در دستگاه سلاطین .
اطاقی مخصوص تهیه چای و شربت و امثال آن

فرهنگستان زبان و ادب

آبدارخانه
{floor pantry} [گردشگری و جهانگردی] اتاقی کوچک در هر طبقۀ مهمان خانه/ هتل برای تدارک پذیرایی از مهمانان در اتاق

دانشنامه عمومی

آبدارخانه. آبدارخانه اتاقی است که در آن نوشیدنی، غذا، ظروف، مواد شیمیایی تمیزکنندهٔ خانگی، ملحفه یا آذوقه نگهداری می شود.
• ادارات و مساجد و امکان عمومی: به مکانی برای تدارک چای و قهوه گفته می شود که از آشپزخانه کوچک تر است.
• خانه ها و آپارتمان ها: به انباری یا آشپزخانهٔ پشت گفته می شود که در کنار آشپزخانه اصلی قرار می گیرد و معمولاً برای ذخیرهٔ موارد غذایی ای که نیاز به یخچال ندارند کاربر دارد و گاهی اجاق گاز، یخچال، فریز، آب گرمکن و ماشین ظرف شویی را در آن قرار می دهند.
در طراحی معماری ساختمان، ابعاد فضای معماری آبدارخانه را نسبت به آشپزخانه بسیار کوچکتر می گیرند و معمولاً به آشپزخانهٔ کوچک آبدارخانه می گویند.