ابتل

لغت نامه دهخدا

ابتل. [ ] ( هندی ، اِ ) بهندی فرنجمشک است. ( تحفه ).

فرهنگ عمید

( آب تل ) تل یا پشته ای از سنگ و شن که در ته دریا یا رودخانه واقع شده و برای کشتی ها خطرناک است.

فرهنگ فارسی

بهندی فرنجمشک است تحفه