فراچاهش
دانشنامه عمومی
در مقابل جریان فراچاهنده، جریان های فروچاهنده ( Downwelling ) وجود دارد که برخلاف جریان فراچاهنده، آب پُراکسیژن سطح را به لایه های عمیق تر هدایت می کند.
سه محرک اصلی که با همدیگر پدیده خیزش آب را ایجاد می کنند عبارتند از باد، اثر کوریولیس و ترابرش اکمن. در فرایند خیزش آب، باد در امتداد ساحل روی سطح دریا و در جهت مشخص می وزد که در نتیجهٔ آن برهم کنش باد - آب پدید می آید و در نتیجهٔ این برهم کنش آب در یک زاویهٔ ۹۰ درجه با جهت طبق نیروی کوریولیس و ترابرش اکمن حرکت می کند. ترابرش اکمن باعث می شود که لایهٔ سطحی آب با زاویهٔ ۴۵ درجه از سمت آب حرکت کند و برخورد میان آن لایه و لایهٔ زیر آن باعث می شود که لایهٔ جایگزین در آن جهت حرکت کند. این برهم کنش سبب حرکت مارپیچی آب به سوی پایین می شود. سپس نیروی کوریولیس تعیین می کند که اب به کدام سو حرکت کند. در نیمکرهٔ شمالی آب به سمت راست جهت باد ترابرده می شود و در نیمکرهٔ جنوبی به سمت چپ.
خیزش های اصلی آب در اقیانوس با انشعاب جریان هایی مربوط است که آب های ژرف تر، سردتر و مغذی تر را به سطح آب می آورند. دست کم پنج نوع خیزش آب وجود دارد: خیزش آب ساحلی، خیزش آب با مقیاس گسترده در مرکز اقیانوس، خیزش های آب گردابی، خیزش آب توپوگرافیک و خیزش آب پراکنده و گسترده در مرکز اقیانوس.