معنی عهر | لغت یاب

عهر

لغت نامه دهخدا

عهر. [ ع َ / ع ِ / ع َ هََ ] ( ع مص ) به فجور نزد زن آمدن و زنا کردن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). برای فجور نزد زن آمدن. ( از اقرب الموارد ). عُهور.عُهورة. عَهارة. رجوع به عهور و عهورة و عهارة شود. || مرتکب بدی گشتن و دزدیدن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
عهر. [ ع َ هََ ] ( ع مص ) زنا کردن مرد. ( از ناظم الاطباء ). فاجر گشتن مرد. ( از اقرب الموارد از المصباح ).
عهر. [ ع ِ ] ( ع اِ ) زنا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زنا و فجور. ( ناظم الاطباء ).
عهر. [ ع َ هَِ ] ( ع ص ) عاهر و زانی. ( از ذیل اقرب الموارد ). رجوع به عاهر شود.