طلاق رجعی

لغت نامه دهخدا

طلاق رجعی. [ طَ ق ِ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) طلاقی که بعد آن در میان مدت عدت رجوع کردن به زن بدون نکاح جائز باشد و آن یک بار یا دو بار لفظ طلاق گفتن است ، بخلاف طلاق باین که رجوع کردن در آن بدون نکاح جائزنباشد و آن گفتن است زن را «انت بائنة» و آنچه در معنی این باشد و بخلاف طلاق مغلظه که در آن تا زن منکوحه شخص دیگر شده طلاق نیابد نکاح به آن زن شوهر اول را جایز نباشد و آن سه طلاق دادن است. ( غیاث ) ( آنندراج ). طلاقی که از برای مطلق رجوع از آن در ایام عدة موجود است. زوجی که زوجه خود را بعد از نزدیکی با او طلاق میدهد در حالتی که زوجه یائسه و صغیره نیست تا وقتی که ایام عده منتفی نشده است حق دارد از آن طلاق رجوع نموده و بعد از رجوع علاقه زوجیت عودت مینماید.

فرهنگ فارسی

طلاقی که بعد آن در میان مدت عدت رجوع کردن به زن بدون نکاح جائز باشد و آن یکبار یا دوبار لفظ طلاق گفتن است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] طلاق رجعی ، طلاقی است که در زمان عده زن، مرد می تواند از طلاق رجوع کند و بدون نیاز به نکاح جدید، زناشوئی را ادامه دهد. رجوع مرد از طلاق، حقی است که تا پایان عده باقی می ماند، و هیچ قراردادی نمی تواند آن را از بین ببرد یا اسقاط کند.
سایت پژوهه
...
[ویکی شیعه] طلاق رِجعی، طلاقی است که مرد می تواند در زمان عده، به زنی که طلاق داده، رجوع کند؛ یعنی بدون آنکه صیغه عقد خوانده شود، او را دوباره همسر خود کند. در طلاق رجعی، رجوع، مختص زمان عده است و به دو روش می تواند انجام شود: نخست اینکه مرد سخنی بگوید که بیانگر این باشد که زوجه را دوباره همسر خود قرار داده است؛ دوم آنکه عملی انجام دهد که از آن، رجوع به همسرش فهمیده شود؛ مانند بوسیدن و آمیزش با زوجه.
به طلاقی گفته می شود که در زمان عِدّه، مرد می تواند به همسرش رجوع کند؛ یعنی می تواند بدون عقد ازدواج، او را دوباره همسر خود کند. این نوع از طلاق در برابر طلاق بائن است که در آن مرد حق رجوع به زن را ندارد؛ چه زن در عده باشد و چه نباشد.
در طلاق رِجعی، تا زمانی که زن در عده طلاق است، همه احکام زوجیت، به جز چند استثناء، میان زوجین جاری است. برخی از این احکام عبارت است از: