لغت نامه دهخدا طبیب روحانی. [ طَ ب ِ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) شیخ ِ عارف بدین گونه طب را گویند که بر تربیت و تکمیل روح توانا باشد. ( از تعریفات جرجانی ).
