شلیخ

لغت نامه دهخدا

شلیخ. [ ش َ ] ( اِ ) صدا. آواز. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ). آواز. ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ) :
نعره در وی شلیخ موسیقی
ناله در وی نوای موسیقار.رشید وطواط.|| جانماز، یعنی بساط کوچک و یا حصیری که گسترده و بر روی آن نمازخوانند. ( ناظم الاطباء ). شلنج.